Tubab nieuws februari!

Abenjadi!
Soemolé? Ibetje. Korritanté? Tananté. Ibakairato? Kairadorong. (Hoi, hoe gaat het? Hoe gaat het met de mensen om je heen? Is er vrede?)
Mijn Mandinka blijft zich steeds een beetje verbeteren, wat ook wel mag na meer dan een jaar in Gambia. Het is bijna drie maanden geleden dat ik mijn laatste blog schreef.. oeps!

Om maar even bij december te beginnen.. er stond weer een namingceremony op de planning. Alweer bij onze geliefde buurtjes ☺ Dit keer is bij de derde vrouw van de buurman een jongetje geboren, zijn naam is Manding. Er is nu een baby van 7 maanden, 1 van 4 maanden en 1 van 2 maanden.. allemaal van dezelfde vader maar van 3 verschillende moeders. Ik vind dat helemaal geen probleem want ik vind al die baby’s echt héél mooi en héél leuk. Vandaar ook dat iedereen meteen z’n baby aan me afstaat als ik er ben denk ik, haha.
In Nederland is het best bijzonder als er een baby in je familie geboren wordt.. hier zijn bij bekenden al meer baby’s geboren dan in m’n hele leven in mijn Nederlandse familie. Mensen krijgen hier dan ook veel kinderen. Helaas vaak ook meer dan waar ze goed voor kunnen zorgen. Ik vraag wel eens aan mensen waarom ze zo graag (want het is heel normaal mee te delen dat je toch echt wel hoopt op wat meer kinderen en mocht ‘je vrouw je die niet geven’ dan is er altijd nog de optie van nog een vrouw) nog een kind willen als ze er al 5 hebben en eigenlijk maar genoeg geld hebben om goed te zorgen voor 2. Hier vinden ze dat maar gek. Natúúrlijk krijg je zoveel kinderen als mogelijk.
Kinderen hebben hier dan ook, naast dat het leuk is, een heel praktische functie. Hoe meer kinderen je hebt, hoe meer kinderen er later voor je kunnen zorgen. Ook vertellen mensen dat ze nooit weten hoeveel kinderen ze ‘overhouden’. De kindersterfte is hier hoog (moeder- en kindsterfte bij de geboorte in de top 5 van de wereld..) en ook daarna zijn er talloze gevaren zoals aids, malaria en andere ziektes waarvoor behandeling onbetaalbaar is zoals kanker. Overigens weten mensen vaak echt niet waaraan iemand gestorven is. Een zus van een vriend was overleden en gezien ze de dag ervoor nog had geklaagd over oorpijn is ze volgens hem dus overleden aan oorpijn.
Ik kan niet geloven dat je dat serieus denkt en zij vinden het de grootste onzin dat ik denk dat het iets anders is, haha.
In december zijn Jordy’s moeder en tante ook nog in Gambia geweest, heel gezellig! Jordy’s tante heeft ook via een kerk geld opgehaald voor een life skills project hier en dat bracht ze mee, super!
Met kerst hadden we een groot kerstfeest en daarbij een lekkere lunch gemaakt. Eerst was het rustig maar daarna waren er bijna 60 mensen! Bijna al deze mensen zijn moslim maar ze kwamen gewoon bij ons kerstfeest vieren. Iemand had zelfs een cake als cadeau meegenomen en iemand anders een tweedehands Christelijke kerstkaart gekocht ergens. De bidmatjes en ketels met water voor het middaggebed stonden voor iedereen klaar zodat ze om 2 uur gewoon konden bidden. Ook op straat wenste iedereen me een vrolijk kerstfeest en sommigen zongen zelfs kerstliedjes! Zo kan het dus ook ☺

In januari ben ik 2,5 week in Nederland geweest. Heerlijk! Sommige mensen kunnen niet begrijpen dat als je hier kunt wonen je soms naar Nederland wilt maar als je hier zo lang bent dan gaan je gedachten op een gegeven moment toch naar kaas, filet americain, lekker vlees, toastjes, chinees, lekker brood.. haha. Uiteraard nog veel belangrijker om iedereen in Nederland weer te kunnen zien! Ik heb er echt van genoten.
Eenmaal terug in Gambia zit je eigenlijk ook zo weer in het ritme hier, ik voel me nu écht thuis op twee plekken en ik denk dat dat ook wel zo zal blijven.
Twee weken geleden kwam er bezoek uit Nederland! Een nichtje en haar beste vriend kwamen het Gambiaanse leven eens van dichtbij bekijken. Het was een hele gezellige, leuke week! Ik ben met ze naar het slaveneiland geweest, we hebben lekker gegeten.. zijn in Tanji geweest, hebben de familie van een huisbezoekmeisje bezocht en uiteraard baby Ciska bewonderd. Super om bezoek te krijgen!
Van tevoren hebben een flink aantal mensen gezegd dat ze misschien zouden komen, of dat ze zeker zouden komen.. maar je kunt van niemand verwachten dat ze écht een ticket boeken en helemaal naar Afrika komen om je te bezoeken (en uiteraard voor het land en de mensen hier!!). Toch hebben veel mensen dat gedaan, héél lief en heel bijzonder om mensen in deze andere omgeving te zien.

Op werkgebied is alles oké! Het project is aardig groot geworden en omvat nu 28 kinderen! Van die 28 kinderen gaan er een flink aantal naar school, anderen zijn voor huisbezoek of worden alleen wat praktische dingen voor geregeld.. altijd precies naar de behoefte van het kind.
Toen ik vorig jaar januari in Gambia kwam waren het 14 kinderen en was het project rustig.. nu hebebn we echt een rooster met dagen voor de kinderen om overzicht te houden en te zorgen dat de klas niet te vol is. Er komen nu elke dag 7 kinderen en dat is een mooi aantal. Een groot aantal kinderen komt 2 keer in de week en 2 kinderen komen elke dag.
Ook zijn er 2 kinderen die eerst naar Bendula kwamen doorgestroomd naar de reguliere basisschool. Kinderen die dankzij gesprekken vanuit Bendula pas naar ‘school’ gingen en toen zoveel capaciteiten bleken te hebben dat ze naar de gewone basisschool konden, super!
In een jaar tijd is er veel gebeurd bij Bendula, er is veel structuur gekomen, de lessen zijn verbeterd, er zijn veel meer kinderen en de boel is meestal goed georganiseerd. Op sommige dagen heb ik wel eens het ‘wat ben ik nu toch eigenlijk aan het doen, het schiet allemaal niet op’ gevoel. Maar als ik niet per dag, maar over het hele jaar kijk dan is er heel veel gebeurd. Mijn collega’s Hawa en Mohamed zijn ook gegroeid in hun werk en ook ik heb veel mogen leren.
Morgen ga ik zelfs naar het teacher training college met mijn collega Hawa om te kijken of zij de leerkrachtenopleiding kan gaan volgen. Ik heb hier zeer regelmatig contact met de special needs monitor en via hem zijn er mogelijkheden om alle stages bij Bendula te doen en extra training te krijgen tijdens de opleiding over het gehandicapte kind. Ik ben heel benieuwd!

Wat ook héél leuk is, is dat het gebouw bijna af is! Precies naast de bibliotheek waar we nu zitten is een lokaal aangebouwd dat alleen voor Bendula wordt en ook eigendom is van de stichting Go for Africa. We hebben straks veel ruimte, dus kan ik lekker gaan inrichten en zijn er tal van nieuwe mogelijkheden. Ook zijn onze spullen daar hopelijk veilig want nu verdwijnt er nog wel eens wat.. vooral na vakanties mist er soms iets (of veel). Het project draait volledig op giften (van het onderhouden van de bus en de benzine tot de salarissen van Hawa en Mohamed, ik zelf werk vrijwillig, de materialen..) en dan is het écht niet tof als anderen denken iets mee te kunnen nemen.

Waar ik veel van geniet is om af en toe een lekker dagje weg te gaan met de buurkinderen. Meestal naar het strand!
De kinderen wonen er dichtbij maar gaan er eigenlijk nooit naartoe, heel jammer want ze genieten er heel veel van!
Vooral ook de aandacht, een keer een flesje drinken, lekker spelen.. Echt genieten!
Gisteren nog heb ik met 4 jonge meisjes het strand in Tanji bezocht, fantastisch vonden ze het! De buurkinderen vragen dan ook regelmatig of we naar het strand gaan en wie er aan de beurt zijn om mee te gaan, haha.

Ik weet dat bij velen de vraag speelt wanneer ik definitief terug naar Nederland kom. Daar kan ik nog geen antwoord op geven omdat ik het simpelweg nog niet weet. Wel wordt het financieel moeilijker (het leven is hier niet zo duur maar ik heb geen enkel salaris.. dus dan gaat het toch hard) en dat betekent dat ik in ieder geval kan zeggen dat de langste tijd in Gambia nu achter me ligt. Voor nu wil ik er nog even niet teveel aan denken omdat ik zie en merk dat mijn werk hier veel verschil mag maken en ik nog op veel manieren nuttig mag zijn. Ook heb ik hier veel mensen leren kennen (dat gaat zóveel makkelijker dan in Nederland) die ik natuurlijk ook niet wil missen. Niet op de laatste plaats de prachtige baby Ciska die nu 8 maanden oud is!

Om maar even zoals iedereen die ontwikkelingswerk doet (er zou echt iets aan gedaan moeten worden dat er voor dit soort projecten en werk zo weinig middelen beschikbaar zijn.. want het is zó mooi en zó belangrijk!) te praten over geld.. Mocht iemand het gevoel hebben iets te willen sponsoren voor Bendula of de Bendula kinderen of de andere kids waarvoor schoolgeld betaald moet worden.. NL27INGB0008660955 t.n.v. C van de Loo ☺ Zet er eventueel even bij waarvoor het is als het voor iets specifieks gebruikt mag gaan worden.

Veel liefs uit een heel warm Gambia (afgelopen week 46 graden in de zon!),

Ciska

p.s. Bedankt voor alle lieve mailtjes, berichtjes, appjes en vooral ook reacties onder mijn blog. Doet me zeker goed!